قوانین آپارتمان نشینی در مورد آسانسور
آسانسور یکی از ملزومات این روزهای آپارتمان‌ها می‌باشد و ساختمانی که آسانسور نداشته باشد، احتمال فروش یا اجاره کمتری دارد؛ اما موضوع این مقاله درباره قوانین آپارتمان نشینی در مورد آسانسور است که مثلاً هزینه تعمیرات آن بر عهده چه کسی است؟ آیا آسانسور جزو مشاعات است؟ و بسیاری سوال دیگر که به آن خواهیم پرداخت.
در قوانین مربوط به ساختمان‌ها الزام به نصب آسانسور برای آپارتمان‌های بیشتر از چهار طبقه وجود دارد اما ساختمان‌هایی هم هستند که به دلیل قدیمی‌ساز بودن یا تعداد طبقات کمتر نیاز به آسانسور در واحدهای بالاتر احساس می‌شود.
در اینگونه موارد قانون راه‌حل‌هایی برای ساکنین چنین ساختمان‌هایی دارد که بر همین اساس مالکان می‌توانند با مراجعه به شورای حل اختلاف و مراجع ذی‌الصلاح اختلافات خود را به صورت اصولی حل کنند.
البته قانون هم ابتدا به تعاون و همکاری تمام مالکان برای رفاه بیشتر ساکنین آپارتمان تأکید دارد؛ بنابراین ابتدا با برگزاری جلسه‌ای بین ساکنین، سعی در حل اختلافات کنید و در غیر این صورت از قانون کمک بگیرید.
اکنون به چند سوال مهم که ممکن است در هر آپارتمانی اختلاف ایجاد کند، از منظر قانون پاسخ خواهیم داد:
آیا طبقات بر روی هزینه آسانسور تأثیر دارد؟
طبق ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمان‌ها، اعتراض ساکنین طبقه همکف یا اول و عدم پرداخت هزینه‌های مربوط به آسانسور به علت استفاده نکردن از آن، قابل پذیرش نیست.
طبق ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها: “اگر مجموع مساحت طبقات بالایی یعنی طبقات سوم و دوم و چهارم از مساحت واحد طبقه اول و همکف بیشتر باشد، سایر مالکین می‌توانند به صورت قانونی حق‌السهم نصب آسانسور را به همراه خسارات احتمالی از مالکین معترض دریافت کنند.”
در برخی ساختمان‌ها اعضای مدیریت ساختمان هزینه‌های آسانسور را تفکیک شده دریافت می‌کنند که رضایت تمام ساکنین را نیز در پی دارد.
در اینگونه موارد که فرمول خاصی برای دریافت هزینه آسانسور دریافت می‌شود، ممکن است هزینه برای طبقاتی که استفاده نمی‌کنند صفر یا کمتر از دیگران باشد.
تکلیف پرداخت هزینه آسانسور برای واحد خالی
در برخی ساختمان‌ها ممکن است واحدی به هر دلیلی خالی باشد و خانواده‌ای در آن زندگی نکنند؛ در این مواقع ممکن است واحدهای دیگر برای پرداخت هزینه‌های مربوط به آسانسور با مشکلاتی روبرو شوند.
طبق ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها و قوانین مربوط به آسانسور: “پرداخت حق شارژ ساختمان‌ها به صورت ماهانه الزامی است و استفاده یا عدم استفاده از آن تأثیری بر نحوه پرداخت یا عدم پرداخت حق شارژ آپارتمان ندارد.”
حق شارژ ساختمان ربطی به حضور ساکنین در ساختمان ندارد و همه موظف به پرداخت هزینه‌های قسمت‌های مشترک هستند. بنابراین حتی مالکین واحدهای خالی نیز باید هزینه‌های مربوطه را پرداخت کنند.
حمل بار با آسانسور مجاز است؟
طبق قانون ۵۶ قانون تملک آپارتمان‌ها، اسباب‌کشی، حمل مصالح ساختمانی و نخاله‌های ناشی از تعمیرات به وسیله آسانسور ممنوع است و سرایدار موظف به ممانعت از انجام این عمل خواهد بود.
اما به طور کلی، مواردی همچون حمل اثاثیه و بار از طریق آسانسور براساس توافق و نظرات اعضای مدیریت ساختمان انجام می‌گیرد.
در صورتیکه واحدی خلاف قانون و قوانین داخلی ساختمان عمل کند و آسیبی به آسانسور وارد کند، باید هزینه تعمیر آن را متقبل شود؛ در غیر این صورت هزینه تعمیرات آسانسور بر عهده تمام ساکنین است.
هزینه تعمیر آسانسور با مالک است یا مستاجر؟
هزینه‌های ماهیانه نگهداری آسانسور بر روی شارژ هر واحد محاسبه می‌شود که در این موارد مستاجر ملزم به پرداخت آن است.
اما در مواردی که آسانسور نیاز به تعمیرات اساسی داشته باشد مانند تعمیر سیم بکسل آسانسور، جعبه فیوز آسانسور، فلکه موتور، بلبرینگ‌ها و سایر تعمیراتی که اگر انجام نشوند، استفاده از آن ناممکن می‌شود، بر عهده مالکین می‌باشد نه مستاجر.
وظایف مدیر ساختمان در مورد آسانسور
مدیر ساختمان باید ساختمان، قسمت‌های مختلف آن و وسایل منصوب به آن را در برابر خطرات احتمالی بیمه کند. سهم حق بیمه هر واحد براساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها توسط مدیر ساختمان و متناسب با متراژ هر واحد تعیین می‌گردد.
مدیر وظیفه دارد ماهیانه و یا مقطعی مبلغ هر شارژ را دریافت کند و هزینه‌های مربوط به تعمیرات و سرویس آسانسور و… را نیز در آن بگنجاند.
از محل مبالغ جمع شده در صندوق و شارژ ساختمان هزینه‌های مربوط به موارد زیر قابل پرداخت هستند:
هزینه‌های برق عمومی و برق آسانسور
هزینه‌های سرویس ماهیانه یا سالیانه آسانسور
هزینه‌های مربوط به بیمه کردن ساختمان، آسانسور و…
هزینه‌های آب
هزینه‌های تعمیرات و نگهداری موردی آسانسور، موتورخانه و…
هزینه‌های مرتبط با سرایداری و نگهبان
هزینه‌های مربوط به نگهداری از باغچه و زیباسازی ساختمان
هزینه‌های مرتبط با کنتورهای مشاع (آب، برق، گاز و…)
هزینه‌های لوازمی مانند مواد شوینده، تعویض لامپ‌های سوخته، خرابی درب‌ها و…
نصب آسانسور در واحدهای اختصاصی
اگر ساختمانی مانند برج‌ها دارای واحدهای اختصاصی باشند و ساکنین این واحدها بخواهند آسانسور نصب کنند، فقط اطلاع به مدیر ساختمان کافی است و نیازی به رضایت دیگر واحدها ندارند.
هزینه این کار و تعمیرات و نگهداری آینده آن بر عهده همان واحدهای اختصاصی می‌باشد و زمانی نیاز به رضایت دیگر واحدها ندارند که مزاحمتی برای دیگر واحدها نداشته باشند.
نکات و جمع بندی قوانین استفاده از آسانسور
هزینه‌های مربوط به آسانسور بر عهده تمام طبقات و واحدهای آپارتمان است.
حق شارژ آپارتمان و آسانسور ربطی به خالی بودن یا حضور نداشتن ساکنین در واحدها ندارد.
بیمه کردن آسانسور در برابر خطرات احتمالی بر عهده مدیر ساختمان است.
باید با سرویس و بازرسی ماهیانه آسانسور از خطرات احتمالی جلوگیری کرد.
برای خرید، نصب و تعمیر آسانسور باید از شرکت‌های معتبر و تأیید شده توسط سازمان استاندارد ایران بهره گرفت.
وجود آسانسور در ساختمان‌ها بر قیمت طبقات مختلف تأثیر متفاوتی می‌گذارد.
وجود دوربین در داخل کابین آسانسور روشی برای تضمین امنیت است که با موافقت دیگر ساکنین قابل نصب است.
ساختمان‌های قدیمی با بررسی کارشناسی امکان نصب آسانسور را خواهند داشت.
سخن آخر
در زمانی که دیگر خبری از خانه‌های ویلایی و حیاط‌دار در شهرهای بزرگ نیست و این خانه‌ها جای خود را به آپارتمان‌های چند طبقه و برج‌ها داده‌اند، امکانات رفاهی زیادی در این ساختمان‌ها احساس می‌شود.
آسانسور یکی از همین امکانات رفاهی و البته ضروری است؛ اما وجود آن و هزینه تعمیرات آن در برخی مواقع موجب اختلاف بین ساکنین می‌شود.
در این موارد قانون راه‌حلی نشان ساکنین می‌دهد که موظف به انجام آن هستند؛ بنابراین قبل از هرگونه معامله ملکی، به آسانسور و وضعیت آن دقت داشته باشید.
منبع:
جواب بدهید