فسخ قرارداد خرید خانه
زمانی که خریدار و فروشنده برای معامله یک ملک به توافق می‌رسند. قرارداد یا مبایعه نامه‌ای در بنگاه بین آن دو نوشته شده و سرانجام امضا می‌شود تا اولین قدم برای انجام این معامله باشد. اما امضای این قرارداد به معنای تمام شدن کار نیست، زیرا تا وقتی سند، به طور قطعی امضا نشود؛ کار تمام نشده است. در موارد فراوانی دیده شده که یکی از طرفین بعد از چند روز یا چند هفته پشیمان می‌شوند و اقدام به فسخ قرارداد می‌کنند. این یک کار غیر قانونی نیست. اما شرایطی دارد که باید طی شود تا قرارداد به طور قانونی فسخ گردد. در ادامه مطلب مسائل بیشتری را درباره فسخ قرارداد خواهیم خواند.
موارد خیار در فسخ قرارداد؟
فسخ قرارداد یعنی لغو کردن قرارداد نوشته شده بین طرفین، از سوی یکی از طرف‌های معامله. در این کار نیاز نیست دو طرف حتماً راضی باشند. بلکه یک طرف می‌تواند به فسخ قرارداد خرید ملک اقدام کند و طبق مبایعه نامه نوشته شده، باقی کار پیش خواهد رفت. باید قبل از امضا کردن قرارداد، ببینید که حتماً حق فسخ قرارداد، در قولنامه نوشته شده باشد. اما فسخ قرارداد نکاتی دارد که در ادامه موارد مهم آن را می‌خوانید:
حضور در مجلس: هر دو طرف معامله باید حتماً در محل برای فسخ حضور داشته باشند
خیار غبن: اگر یکی از طرفین در معامله کلاه‌برداری کرده باشد، طرف دیگر که مغبون نامیده می‌شود می‌تواند برای فسخ قرارداد اقدام کند
خیار تدلیس: اگر فروشنده، واقعیت را درباره ملک به خریدار نگفته باشد. خریدار می‌تواند قرارداد را فسخ کند
تخلف شرط: در زمان خرید، فروشنده و خریدار بر روی مواردی موافقت می‌کنند. اما اگر یکی از آن‌ها در انجام کارها تخلف کند. طرف مقابل می‌تواند قرارداد را فسخ کند.
خیار عیب: در صورت مشاهده عیب و نقصی که ذکر نشده باشد، خریدار می‌تواند معامله را فسخ کند.
خیار تأخیر: به مواردی گفته می‌شود که خریدار در پرداخت وجه تأخیر می‌کند یا فروشنده روی تاریخ مشخص شده، خانه را تحویل نمی‌دهد.
حق فسخ
در برخی از معاملات، طرفین می‌توانند مدت حق فسخ مشخص کنند. یعنی نوشته شود که خریدار یا فروشنده ظرف یک ماه می‌تواند قرارداد را فسخ کند. طبق مواد ۳۹۹ و ۴۰۰ قانون مدنی در عقد بیع ممکن است شرط شود که در مدت معین برای بایع یا مشتری یا هر دو یا شخص خارجی اختیار فسخ معامله باشد. ماده ۴۰۰: اگر ابتدای مدت خیار ذکر نشده باشد، ابتدای آن از تاریخ عقد محسوب است؛ در غیر این صورت تابع قرارداد متعاملین است.
شرایط فسخ قرارداد:
اقدام کتبی فسخ کننده برای لغو قرارداد
رضایت کامل فسخ کننده، اگر اکراهی وجود داشته باشد قانون این فسخ را به رسمیت نمی‌شمارد.
اهلیت، یعنی کسی که قصد فسخ قرارداد را دارد باید اهلیت آن از طریق قانون تأیید شده باشد
نکته: در فسخ قرار داد یک طرفه، باید طرف دیگر حتما راضی به فسخ شود یا اینکه مورد کلاه برداری و عدم صداقتی درکار باشد. در غیر اینصورت امکان فسخ به صورت یک طرفه وجود نخواهد داشت.
موارد امکان دریافت اختلاف قیمت در صورت فسخ
اگر ملک عیبی داشته باشد که خریدار نخواهد به خاطرش معامله را برهم بزند اما می‌تواند اختلاف قیمت را دریافت کند
اگر بعد از انجام معامله تغییری در ملک به وجود آمده باشد و آن‌گونه که قرار بوده، تحویل داده نشود
بعد از معامله بفهمد مال عیب دارد و فقط حق برگرداندن آن را ساقط کرده باشد.
نکته
به علاوه این موارد، ممکن است دلایل دیگری برای فسخ قرارداد از سوی هرکدام از طرفین وجود داشته باشد. مهم این است که موضوع فسخ در صلح بین طرفین درون بنگاه حل شود. معمولاً در چنین شرایطی طرف فسخ کننده اگر علت موجهی نداشته باشد، باید مبلغی به عنوان پشیمان کرد را که در قولنامه هم ذکر شده به طرف مقابل به پردازد. نکته دیگری که باید در نظر داشت این است که فسخ قرارداد به صورت شفاهی مورد پذیرش قانون نیست و فقط باید به صورت کتبی درون بنگاه این امر صورت گیرد.
منبع:
جواب بدهید